قالب شعری چهارپاره ( دوبیتی های پیوسته ی نو )
این قالب که گاهی به غلط به ان رباعیات پیوسته می گویند قالبی است که مقارن با شعر نو به وجود امد و آن مرکب است از بندهای دو بیتی است که با هم افتراق قافیه و اتحاد معنی دارند . به عبارت ساده تر آن که این شعر شامل چند دوبیتی است با قافیه های متفاوت ولی کل شعر از نظر معنا با هم در ارتباط است و به هم مربوط است . معمولا مصرع های زوج (سمت چپ ) هم قافیه اند .
برخی از شاعران قافیه را در مصرع های دیگر به صورت ضربدری هم آورده اند یا مصرعهای سمت راست هم قافیه دارند مثل شعر (مرغ شباهنگ ) ملک الشعرای بهار ، ولی معمول همان است که گفتیم .
