شناخت مصدر ، بن ماضی و بن مضارع
مصدر
مَصْدَر: منشأ، اصل، بنیاد، سرچشمه، منبع. / جای بازگشتن فعل، اسم، صفت و قید. / جای صادر كردن فعل، اسم، صفت و قید. و در اصطلاح دستور زبان، مصدر، كلمه ای(اسمی) است كه معنی اصلی فعل، برخی اسم ها، صفت ها و قیدها را دربردارد بدون آن كه بر زمان یا شخص معیّنی دلالت كند.
كلمات در زبان فارسی هفت نوع اند كه عبارت اند از: فعل، اسم، حرف، صفت، قید، ضمیر، صوت(شبه جمله).
از میان اقسام كلمات فارسی، همه ی فعل ها و برخی(نه همه) از اسم ها، صفت ها و قیدها از مصدر ساخته می شوند و بعضی دیگر بدون مصدراند.
برخی از اسم ها، صفت ها و قیدها مصدر ندارند مانند: درخت(اسم)، خوب(صفت)، امروز(قید).
همه ی ضمیرها، حرف ها و صوت ها(شبه جمله) مصدر ندارند.
ویژگی های مصدر: 1- مصدر از نظر ظاهر به فعل شباهت دارد. 2- دو حرف آخر مصدر همیشه ‹ تن› یا ‹ دن› است.
سلام کاربر گرامی . برای استفاده از تمام مطالب در تارنما عضو شوید .در صورت ثبت نام با نام نامأنوس و مستهجن و ایمیل کذایی اکانت شما مسدود از فهرست اعضا حذف خواهید شد.با عضویت رایگان در این تارنما می توانید از تمامی خدمات فعلا به رایگان استفاده نمایید.
براي نمايش ادامه اين مطلب بايد عضو شويد !
اگر قبلا ثبت نام کرديد ميتوانيد از فرم زير وارد شويد و مطلب رو مشاهده نماييد !
مرسی .خیلی مفید بود.